Geçen haftalarda bir Amerika seyahati gerçekleştirdiğimden bahsetmiştim. Gidişimiz çok meşakatli oldu. Sabah 11.20’de Chicago uçağımız vardı. Seyahat öncesi kendisini uyku tutmayan annem sayesinde 6’da ayaktaydım. Havaalanına olması gerektiğinden de erken ulaşma sevdalısı eşim sayesinde de 8 Havaş’ındaki yerlerimizdeydik. Havaalanındaki THY bankosuna ulaştığımızda, uçağın 5 saat rötar yaptığını söyledi bankocu hanım. Ve sanki çok doğal bir soruymuş gibi, “Eee napayım, vereyim mi???” Sanki Beşiktaş’tan Kadıköy’e geçiyoruz. Sanki uçak rötar yaptı diye Amerika’ya gitmekten vazgeçip, eve döneceğiz; sağlık olsun başka zaman deneriz diyeceğiz. “E vereceksin tabii biletleri!!!” Nasıl bir lakayıtlık, hiç anlaşılmaz!!! Ne sebebi söylendi 5 saatlik rötarın, ne de bir kere “kusura bakmayın” denildi.
Uçağa bindik, havalanmamız 1 saat sürdü. Ve sayın pilot, bir kere ağzını açıp da, “Ey yolcular toplam 6 saatlik rötar yaptık, çünkü bıdıbıdıbıdı; aktarmalarınızı kaçırdığınızdan dolayı kusura bakmayın.” demedi. (Bir sonraki rötarı dönüşte, Las Vegas – Chicago arası United Airlines uçuşunda yaşadık; tam 1 saat. Hosteslerden biri hastalanmış, yedek hostesi evinden çağırmışlar. En az 6 kere anons edildi: Özür dileriz, hostes hastalandı, şimdi yolda, özür dileriz…. Uçağa bindik, pilot güzel ve sempatik bir şekilde açıklamasını yapıp, özür diledi. Dolayısıyla kimsede bir asabiyet olmadı.) Neyse, biz saat 15.20’ye kadar havaalanında takıldık. Bunun üzerine 12.5 saat de uçuş süresi eklendi.
Tabii rötar yüzünden, bağlantı uçuşumuzu da kaçırdık. Bir sürü konuşma, sıra bekleme, vs. sonrası, THY tarafından havaalanı yakınlarında bir otele yerleştirildik. Yolda da hiç uyuyamamış olmanın tesiriyle deli gibi bitkin ve açtık. Otelde nevar ne yok kolaçan edecek halimiz de yoktu; odaya birşeyler isteyelim istedik. O saatte istenebilecek tek şey bir sandviçti; seçeneklerimiz de tavuk, domuz ve angustu. Herkesin gözleri parladı; angusu denemek için iyi bir fırsat olduğunu düşünerek. İlk izlenimler, danadan bir farkı olmadığı yönündeydi; hem de hemen hemen hiç.
Sonraki deneyim ise, McDonalds’da eşimin sandvicinden 2 koca ısırık almamla oldu. Geçen gece angusu sevdiğinden olsa gerek, Grand Canyon yolunda girdiğimiz McDonalds’da Angus Burger yemeyi seçti. Zaten sandviç başlı başına had safhada lezzetli gözüküyordu. Ben yine ette bir değişiklik farketmedim; gayet lezzetli bir hamburger köftesiydi. Şimdi biraz bakınayım Internet’te derken, gördüm ki Angus Burger diyet açısından bir kabusmuş. Resimdeki burger, ki bu eşimin yediği, tam 750 kkal! İçinde 23 gram yağ var. (Sanırım her bir ısırığım ortalama 80 kkal:)) İçine peynir, mantar, pastırma eklendiği değişik çeşitleri de varmış. Kalori değeri 790 kkl’ye kadar ulaşıyor. Ama çok lezzetliydi gerçekten; itiraf ediyorum:) Dokuzuncu Bulut da, angusla ilgili güzel bir yazı yazmış; onu da mutlaka okuyun.
Uzun lafın kısası: Angusu denedim, birşey olmadı:)
10 yorum
Bir cevap yazın
Günün Önerisi: Sebzeli Lazanya
Popüler Yazılar
Çok güzel paylaşımınız için teşekkürler.
Saygılar.
Ooooo çok kalorliymiş. Aslında bu kadar kalorili olduğuna göre tadı da ağır olması gerekmez mi:)
Dana, kuz, tavuk ve balık ürünlerinden şaşmam canım.
Biraz alışkanlık tabi ama olsun. Eminim angusa göre daha sağlıklı:)
Çok öptüm canım seni
cok gecmis olsun GIA’cigim. Ne kadar perisan olmussunuzdur oralarda; bir de saat farkindan kaynaklanan yorgunlugu da eklersek. Umarim kotu baslayan tatil yine de iyi gecmistir. Ben bu angus’u bu yazidan once hic duymamistim. bu da bir inek degil mi? acaba klasik etten farki nedir ki, merak ettim simdi tadini..
Aslında etin yağ oranı da normal etlerden düşük diye yazıyor ama 750 kalori çok fazla!! Acaba o kadar kaloriyi zıplatan ne ki? Normal bir hamburgerde 300-400 kalori vardır diye düşünüyordum ama yanlış düşünüyorum galiba o kadar fark olamaz değil mi?
Gezinin geneli oldukça yorucuydu; ama sanırım ben öyle gezilerden/tatillerden hoşlanıyorum sanırım:)
Şimdi şunu ayırmak lazım: Kalorili olan tabii ki McDonalds’ın hamburgeri. Nitekim verdiğim linklerde, her bir sandvicin tek tek besin değerleri verilmiş. Eti şu kadar gram, şu kadar kalori, şu kadar yağ; ekmeği şu kadar gram, şu kadar kalori diye. Yani angusa özel bir durum yok.
Angus konusunda ben de acayip bilgili değilim. Sadece, haberlerde sürekli Avustralya’dan gelen kafileleri izliyorum. İlk posta çok temiz gelmiş, ikinci posta gelenler çok kirliymiş falan diye:) Bunlar çok iri (1.5 tona yakın) sığır çeşitleri benim bildiğim kadarıyla. Türkiye’de de yaygınlaştırmaya çalışacaklar. Muhtemelen fiyat/performans olarak daha ekonomik. Zaten Dokuzuncu Bulut da, etin fiyatının uygun olduğunu söylemiş. Ben henüz görmedim bir markette.
Ben daha deneyemedim şu angusu amma velakin şekerim sen kalorine ne bakıyosun ye gitsin lezzettir mühim olan:))
Bak bak nasılda yemek blogçuluğum tuttu gene:)) bu arada öğle üzeri bu hamburger iyi olmadı bana acaip hamburger istedi canım
Postu yazarken de, resmi koyarken de; bu resmin sizi çok fena etkileyeceğini düşünmüştüm…:) Her bakışımda iştahımı açıyor çünkü… Ama 40 yılın başı artık, biraz da fast food görsün gözümüz gönlümüz…:)
Selam Gia,
Uzun zamandır bloguna gelemiyordum, bugün içimden bir his hadi git bakalım dedi.
Bir de ne göreyim, Amerika’ya gelmişsin :)
Şimdi ben de Amerika Seattle’dayım :)
Kan çekti dimek :)
Aaaa, çekmiş valla:) Ama yine de uzaktaymışız birbirimize…
Sevgili GIA, biliyorsun su an THY’yi yonetenler bir zamanlar IETT’nin basindaydi, ustun basarilarindan (!) dolayi THY’ye terfi ettiler :) Dogal tabi, alisik degiller gecikmelere ve ozur dilemeye.
McDonald’s urunlerini yemeden once Spurlock’in deneyini izlemenizi oneririm: http://www.youtube.com/watch?v=pCfHA7AdjIY&feature=player_embedded#!
McDonald’s urunleri, iclerindeki kimyasallar yuzunden nerdeyse curumez haldeler. 3 hafta sonunda normal patates simsiyahken McDonald’s patatesler yeni alinmis gibi, ayni sekilde big mac de.