2007’nin Eylül sonunda hissedilen sıcaklığın 40 derecelerde olduğu bir gün, Şanghay’da People’s Square’de dolaşırken tanıştığım iki kız beni ısrarla çay seremonisine davet ettiler. Kısa boylu kız bana kendisini Banana olarak tanıttı. İngilizce öğretmeni küçük ve sarı benizli olduğundan ona muz takma adını vermiş; o da pek sevmiş. Kızlar, Çin kültürünü yakından tanımamı çok arzu ettiler. Türkiye ile ilgili binlerce soru sordular. Sonradan çok bilinen bir marka olduğunu öğrendiğim bir Tea Shop’a gittik. Ara sokaklarda bir pasajın 2. katıydı. İstesem de bulamayacağım kadar karışık bir yerdeydi. Küçük küçük odalarda, çalışan kızlardan biri sizin seçtiğiniz çaylarla size şov, yani seremoni yapıyor.
En çok tercih edilen çayları öndeki 6 kavanozda dizmişler. Resimde kurbağaya benzeyen ve sırtında altı tane renkli taş bulunan biblo, çay tanrısının biblosu. İlk çay onun sırtına dökülerek başlanıyor. Çayları haşlama usulü yapıyorlar. Çaylar en fazla 1 dakika kadar haşlanıyor. Duvarlarda 3000 karısı ile Pekin’deki Yasak Şehir’de yaşayan Çin hükümdarlarından birinin resmini görüyorsunuz.
Bir çay çeşidi seçtiğinizde iki bardak içiyorsunuz. Bardaklar çok ufak ve her çay çeşidine göre farklılık gösteriyor. Çin için gerçekten çok pahalı bir aktivite olduğunu söylemeliyim. Bir çay çeşidi 29 veya 39 yuandı. Sonunda da beğendiğiniz çaylardan satın alabiliyorsunuz. Bir çeşit pazarlama yöntemi. Ben en küçük boy olan 150 gramlık bir kavanozda yasemine benzeyen bir çay aldım. Türkiye’de bulunmayan, hakikaten hoş bir çay. Yiyecek olarak da 4 küçük tabak içerisinde kuruyemiş getirdiler. Baharatlı birşeylerle kaplanmış kabak çekirdeği ve fıstık. Ben çekirdekleri çitlemeye başladığımda hayretle bakmaya başladılar. Öncelikle çekirdek yediğim için, daha önemlisi çekirdeği çitlemeyi bilmedikleri için. Önce dişleriyle parçalayıp, sonra elleriyle içini çıkarmaya çalışıyorlardı. Tabii bütün bu çabalar sonucu en fazla 10 çekirdek çitleyebiliyorlardı. Dedim ki: “Biz bir kase çekirdeği en fazla 10 dakikada çitleriz.“:) Şaşırıp kaldılar. Bütün bunlara toplam 70 dolar verdim.
Çaylardan biri çok ilginçti: Yasemin ve birkaç çeşit çayı iğne yardımı ile ceviz büyüklüğünde bir top haline getirmişler. Önce o topu kaynamış suyun içine atıyorlar ve bir süre bekliyorlar. Daha sonra bir kez daha kaynamış suya atıyorlar ve bir çiçek şeklini alıyor. Suyunu çay olarak içiyorlar, kendisini de bir hafta kadar bardak içinde dekoratif amaçlı tutuyorlarmış. (Bu çay toplarını Kanyon’da Macrocenter girişindeki çaycıda gördüm.)
Çin yemekleriyle ilgili ayrınıtılı bilgileri, burada bulabilirsiniz.
4 yorum
Bir cevap yazın
Günün Önerisi: Sebzeli Lazanya
Popüler Yazılar
Ay ne kadar sansliymissin GIA. bir ulkeyi o ulkede yasayan birisiyle kesfetmek en guzel sey. Ben bu cayi gormustum ama hic tadina bakma sansim olmamisti. Bu arada GIA, fransizlar da cekirdek citlamasini bilmiyorlar. Ben citlattigimda esim benimle dalga gecmisti;) Turkiye’de satilan siyah cekirdekler burada kus yemi olarak satiliyor:))))
Ben sonradan çok düşündüm: Bu 2 kız acaba turistleri oraya çekmeyi amaçlayan tipler miydi diye. Öyle bile olsa, bana güzel bir tecrübe yaşattılar. Diğer taraftan, oldukça samimilerdi, bence kesinlikle turist avcısı değillerdi.
Ben çekirdeğin sadece Uzakdoğu’da kuş yemi olarak kullanıldığını biliyordum. Demek Fransa’da da böyle. Pöh! Bizim herşeyimize karışıp, laf edeceklerine, çekirdek çitlemeyi öğrensinler:)
Oldukca pahali ama cok keyifli bir gun olmus demek :) Yemek konusunda cok tutucu olsam da degisik caylari denemeye bayilirim. Bir de “banana” ismine deginmeden gecemeyecegim. Uzakdogulularin isim takma sevdasini cok komik buluyorum, ne zaman bir uzakdogulu ile tanissam “adim xiong shu xieng hashi hushu ama bana kisaca Amy/Mary/Cynthia diyebilirsin” gibi abuk bir sey oluyor :)
hakikaten bu isim takma olayi cok komik. Ama bir kere buradaki bir arkadasin gercek ismini soylemeye calistim. Olmadi maalesef. Onun icin Amy/Mary demek daha kolay. Ama “banana” da cok komikmis;)